5 bijzondere feitjes over de manenwolf
Nieuws
Hij heeft ‘wolf’ in zijn naam, maar de rode vacht doet meer denken aan een vos. Toch is hij niet nauw verwant aan deze dieren. De manenwolf is een unieke hondachtige uit Zuid-Amerika, die onder andere de Braziliaanse Cerrado-savanne bewoont. Wij vertellen je vijf feitjes over dit bijzondere dier.
1. Lange benen
De schofthoogte van de manenwolf is wel 90 cm – hoger dan die van de grijze wolf en bijvoorbeeld Duitse herders. Een groot deel van de lengte komt van hun lange, zwarte benen; deze hebben ze nodig om door het hoge savannegras te lopen. Ze jagen tijdens de schemer en gebruiken hierbij ook hun poten: ze zetten één voet op de grond en kunnen zo heel ver springen.
2. Alleseters
Manenwolven hebben een omnivoor dieet. Ze jagen op kleine dieren zoals vogels, knaagdieren en vissen, maar ruim de helft van hun dieet bestaat uit plantaardig voedsel. De manenwolf is gek op suikerriet, knollen, groenten en fruit. Hun favoriete hapje is de vrucht van de Braziliaanse wolfsplant. Wetenschappers geloven dat deze plant de manenwolven beschermt tegen parasieten. De wolfsplant krijgt er ook wat voor terug: via hun uitwerpselen verspreiden manenwolven de zaden.
3. Voor altijd samen
Manenwolven brengen de meeste tijd alleen door en zijn graag op zichzelf. Maar toch blijven koppeltjes altijd bij elkaar. Tijdens het voortplantingsseizoen zoeken de dieren hun partner weer op, en tussendoor communiceren ze met geluiden. Een soort latrelatie dus!
4. Co-ouderschap
Wanneer een manenwolf zwanger is, zorgt het paar samen voor een hol. De zwangerschap duurt ongeveer 2 maanden, en een nestje bestaat meestal uit twee tot vijf pups. De pasgeboren jongen hebben een donkere vacht, zonder de rode bovenlaag. In de eerste weken na de geboorte blijft de vader dicht in de buurt om de moeder en haar pups te beschermen tegen roofdieren zoals jaguars en poema’s. Na een jaar verlaten de jongen het ouderlijk territorium.
5. Bedreigingen en leefgebied
Helaas gaat het steeds slechter met dit bijzondere dier. De manenwolf staat als ‘bijna bedreigd’ op de IUCN Rode Lijst. Hun leefgebied wordt vernietigd door Braziliaanse veebedrijven, die land vrijmaken voor landbouw. Ze leggen er bijvoorbeeld sojaplantages aan, om veevoer te produceren. Omdat deze plantages veel water nodig hebben, worden er kanalen aangelegd. Manenwolven vallen in het water en verdrinken, of worden aangereden als ze op zoek zijn naar een nieuw leefgebied. En dit overkomt ook andere dieren zoals gordeldieren, graskatten en verschillende knaagdieren.
Samen met Braziliaanse dierenorganisatie Onçafari monitoren wij de manenwolf. Door middel van cameravallen en halsbanden traceren we de dieren om verdere risico’s in kaart te brengen en de manenwolven te beschermen.
Mede mogelijk gemaakt door… Rabobank
Brazilië lijkt misschien ver weg, maar ook in Nederland kunnen we iets veranderen aan dit dierenleed. Rabobank investeert namelijk miljarden in de Braziliaanse agrilobby. Deze organisaties vernietigen het leefgebied van wilde dieren in Zuid-Amerika, zoals de Amazone en de Cerrado. Door te financieren in wereldwijde vleesgiganten zoals het Braziliaanse JBS, draagt de bank bij aan de bedreiging van de manenwolf én intens dierenleed binnen deze organisaties. Samen voeren we de druk op en vragen we hen hiermee te stoppen.
