5 feiten over varkens in de vee-industrie

De meeste varkens in de wereldwijde vee-industrie krijgen nooit de kans met hun neus in de natte modder te wroeten, vers gras onder hun pootjes te voelen of onbezorgd over de grond te rollen. Velen krijgen zelfs nooit daglicht te zien. We zetten voor je op een rijtje waarom het leven van een vleesvarken allesbehalve een pretje is.

1. Krappe leefruimte

Op jonge leeftijd worden biggetjes bij hun moeders weggehaald om de rest van hun leven opgepropt in krappe hokken te slijten. In Nederland gaat het in de gangbare veehouderij om 0,8 vierkante meter per dier. In veel andere landen is dat nog minder, zijn de hokken er kaal en is er vaak geen daglicht.

2. Veel verveling

Varkens houden ervan om samen te spelen en in de modder te rollen. Ze zijn speels, nieuwsgierig en gaan graag op onderzoek uit. In hun betonnen stallen is er echter geen ruimte om dit natuurlijke gedrag te vertonen, en vervelen de dieren zich verschrikkelijk. Dit is stressvol en leidt tot vervelende andere problemen: de varkens gaan elkaar bijvoorbeeld aan de staart knagen.

3. Staartjes afgeknipt

Om te voorkomen dat varkens in elkaars staart bijten, worden die er bij biggetjes afgeknipt of -gebrand. Ook worden soms tanden geknipt of gevijld. Als standaard ingreep is het couperen al een tijdje verboden, maar het wordt nog steeds gedoogd om staartbijten tegen te gaan. Het afknippen van de staart gebeurt vaak zonder verdoving en kan leiden tot ontstekingen en open wonden op de plek waar de staart zou zitten. Het probleem is er overigens niet mee opgelost: de varkens vervelen zich nog steeds.

4. Gezondheidsproblemen

De varkens kampen met nog meer gezondheidsproblemen. Veel mannetjesbiggetjes worden al jong onverdoofd gecastreerd en de ammoniaklucht in de stallen tast de ogen en luchtwegen van de dieren aan. Door de erbarmelijke omstandigheden raken de dieren gevoelig voor infecties en door de krappe ruimtes kunnen ziektes zich gemakkelijk verspreiden. Veel varkens ervaren alleen pijn en stress in hun leven.

5. Moeders in kooien

Moedervarkens – oftewel zeugen – hebben het misschien nog wel het allerzwaarst. In veel landen zitten ze vast in kooien die vaak niet groter zijn dan de gemiddelde koelkast: te krap om zich om te draaien. Ze moeten aan de lopende band biggetjes produceren, raken verzwakt doordat hun spierkracht afneemt, en als ze het begeven, worden ze afgevoerd naar het slachthuis. Ook mentaal lijden ze enorm: ze hebben heel weinig sociale interactie en mogen hun biggetjes niet verzorgen. Veel zeugen vertonen tekenen van stress en gaan hard op hun stalen tralies bijten.

Gelukkig komen er voornamelijk in Europa steeds meer regels om ervoor te zorgen dat varkens zo min mogelijk lijden, al is het nog lang niet genoeg. Ook jij kunt varkens en andere dieren in de veehouderij helpen: bijvoorbeeld door minder vlees en zuivel te eten.

Lees hier wat wij doen om varkens te helpen