Het dagelijkse leven van moedervarkens

Varken nummer 78114:

Ze wordt wakker met honger en pijn omdat ze op een harde, betonnen vloer heeft geslapen. Ze heeft jeuk op haar rug, maar daar kan ze onmogelijk bij door de krappe metalen kooi waar ze in ligt. Omdraaien kan ze niet; ze kan hooguit een paar centimeter opzij schuiven. Ze ligt in een megastal, waar net als zij honderden andere moeders in kooien vastzitten. De vloer is van beton, met gleuven waar haar ontlasting doorheen kan vallen. Al drie maanden zit ze opgesloten in de kooi, waardoor ze pijnlijke pootjes en zweren op haar schouders heeft.

Het varken in groepshuisvesting:

Ondertussen ontwaakt ook een moedervarken op een boerderij met groepshuisvesting. Zij ligt daar op een comfortabel bed van stro. Andere moeders zijn ’s nachts knus tegen haar aan komen liggen. Ze staat op en loopt naar de andere kant van de schuur om water te drinken. Bij de watertrog staan een paar moeders. Hun neuzen raken elkaar eventjes aan. Daarna loopt ze naar een grote borstel die in de stal is geïnstalleerd. Ze vindt het heerlijk om zo haar rug te krabben. Ze gebruikt de borstel dan ook meerdere keren per dag.

Terug naar varken 78114:

De schuur, waarin de kooi van varken 78114 zich bevindt, laat geen natuurlijk licht binnen. De lucht in de schuur is warm en muf. De afzuigventilators zijn niet sterk genoeg om de schuur te ventileren, waardoor er een sterke ammoniaklucht hangt. De scherpe ammoniak maakt ademen lastig, waardoor het varken luchtweginfecties heeft. Ze heeft al maanden niet gelopen en haar spieren zijn enorm verzwakt.

Ondertussen in de groepshuisvesting:

Terwijl het moedervarken in groepshuisvesting alle vrijheid heeft om te kiezen wat ze gaat doen, waar ze lekker gaat liggen en met welke andere varkens ze omgaat. Haar schuur is aan één kant open, waardoor er veel frisse lucht en zonlicht naar binnen komt. Wanneer het moedervarken naar de voedselpost loopt, zorgt een chip in haar oor ervoor dat de deur opent. Alleen zij kan dan naar binnen. De technologie in de voedselpost weet exact haar gewicht, grootte en dieet. Op basis daarvan wordt automatisch een portie vrijgegeven. Het moedervarken kan zelf bepalen of ze haar portie gelijk opeet, of later terugkomt. 

De dag van varken 78114:

Varken 78114 krijgt daarentegen iedere dag op hetzelfde tijdstip eten. Wanneer de troggen die voor de kooien staan gevuld worden, knorren en gillen alle andere moedervarkens luidruchtig. Hierdoor raakt varken 78114 gestrest. Er is niet voldoende eten om haar honger te stillen. Varken 78114 heeft, net als al haar soortgenootjes, een sterk instinct om te wroeten in de aarde en op zoek te gaan naar voedsel. Helaas kan ze in haar krappe kooi niets anders dan staan of liggen. Daarom begint ze, uit frustratie, maar op de metalen spijlen van de kooi te bijten. Dag in, dag uit, maandenlang, is dit het enige wat ze kan doen. Morgen heeft ze geen andere keus dan op haar metalen kooi te bijten. Hetzelfde geldt voor de dag erna, en de dag daarna…

Een dag in de groepshuisvesting: 

In tegenstelling tot varken 78114, kan het moedervarken in groepshuisvesting de hele dag met haar neus wroeten in de bergen stro. Soms eet ze er wat van. De maag van een varken is geschikt voor grof voedsel. Zo is stro goed voor haar – het geeft haar een gevuld gevoel en het beschermt haar maag tegen zweren. De andere moeders in haar schuur zijn ook druk aan het wroeten in het stro, waardoor het her en der door de lucht vliegt. Nadat ze nog wat heeft gedronken, gaat ze op zoek naar de moeders met wie ze vriendinnen is. Samen met hen valt ze in slaap, terwijl het zonnetje hun rug verwarmt.

Ruimte voor moedervarkens

Wereldwijd lijden dieren zoals varken 78114 in de veehouderij. En in het ene land zijn de omstandigheden nog slechter dan in het andere. Zo mogen moedervarkens in Nederland maar korte tijd in kraamkooien worden gehouden, terwijl varkens in landen als China of de VS hun hele leven in kooien doorbrengen. Kippen en koeien zijn niet veel beter af. Zo komen veel kippen nooit buiten, of worden ze zo zwaar dat ze niet meer op hun pootjes kunnen staan en worden veel stiertjes niet ouder dan 6 maanden, omdat ze een bijproduct zijn van melk.

Onder meer de banken Rabobank, ING en ABN AMRO investeren jouw geld in de vee-industrie. Dat moet stoppen natuurlijk. Samen met andere organisaties roepen wij de financiële sector met een open brief op tot verandering. Zet jouw naam onder de brief en help ons grootschalig dierenleed te stoppen. 

Teken de petitie!