Hondsdolheid: herken de fases en symptomen
Nieuws
Gelukkig komt hondsdolheid in Nederland niet meer voor. Helaas zijn er wereldwijd nog veel honden die een tragische dood sterven door deze ziekte. We leggen je uit hoe je hondsdolheid kunt herkennen en welke fases een hond met deze ziekte doormaakt.
Zonder behandeling leidt hondsdolheid altijd tot een tragische dood. Maar, niet elke hond maakt dezelfde fases door als hij hondsdolheid heeft opgelopen. Wel zijn er symptomen en fases die je kunt herkennen. Het belangrijkste symptoom bij een hondsdolheidbesmetting is gedragsverandering. De incubatietijd van hondsdolheid bij honden ligt tussen de twee en acht weken. Vaak zie je voor die tijd geen symptomen, maar soms ook wel. Het is dus altijd goed om waakzaam te zijn als je onderstaande symptomen constateert bij een hond.
Fase 1: verwarring
Als je een verwarde hond ziet, is dat een eerste symptoom waaraan je een hond met hondsdolheid kunt herkennen. Deze fase van hondsdolheid duurt één tot drie dagen. De hond snapt niet zo goed wat er allemaal gebeurt in zijn omgeving. Hij loopt doelloos rond en weet niet waar hij heengaat. Vaak voelt hij zich ook ziek en is hij rusteloos. Het gedrag van een hond kan in deze fase veranderen. Zo kan het zijn dat een vriendelijke hond plotseling agressief wordt, of een agressieve hond juist lief. Na deze fase zullen de meeste honden doorgaan naar de agressieve fase. Het kan voorkomen dat honden al in de eerste fase bezwijken aan de ziekte.
Fase 2: agressie
De volgende fase, rabiës furiosa, is herkenbaar doordat een hond aanvallend en agressief gedrag laat zien. De hond is erg onrustig en is niet meer voor rede vatbaar. Hij jankt zonder duidelijke aanwijsbare reden en probeert alles te bijten wat in zijn buurt komt. Een hond kan bij elke vorm van prikkeling bijten of happen, en andere dieren, mensen en zelfs objecten aanvallen. Hoe meer het virus zich in het lichaam nestelt, hoe meer de zintuigen van de dieren 'aan' staan. Bij andere ziektes gaan je zintuigen steeds minder werken, maar bij hondsdolheid versterkt dit juist. De dieren worden daardoor overgevoelig voor aanraking, licht en geluid en raken gefrusteerd. De dieren gaan ongebruikelijke dingen eten, happen naar de wind, blijven maar graven en verstoppen zich op donkere plekken.
In dit stadium kunnen ze ook koorts hebben. Hun coördinatievermogen wordt minder en de honden worden steeds zwakker. Ze likken, bijten en kauwen op de plek waar ze zelf zijn gebeten. In deze fase zijn de honden het meest besmettelijk. Meestal wordt hondsdolheid overgedragen doordat een besmette hond een ander bijt, maar ook door een lik of krab van een besmette hond kan de de ziekte worden overgedragen.
Fase 3: verlamming
Na de agressieve fase verzwakt een hond steeds meer. De honden blijven in vreemde objecten bijten, omdat de ziekte een reflex creëert voor eten en drinken. Eten en drinken lukt steeds minder goed, omdat de keel- en kaakspieren verlamd raken. De dieren gaan hierdoor ook schuimbekken. Het kan zijn dat je een hond ziet die probeert iets uit zijn keel te krijgen, maar hij voelt eigenlijk de verlamming van zijn keelspieren. Soms lijkt het alsof honden water aanvallen – ook dit volgt op frustatie omdat het niet meer mogelijk voor ze is om te drinken.
De honden raken nog meer gedesorienteerd. Ze krijgen steeds minder zuurstof, waardoor ze stikgeluiden maken en kokhalzen. Uiteindelijk raakt de hond, vanaf de achterbenen naar voren toe, steeds meer verlamd, tot een tragische en pijnlijke dood volgt.
Hondsdolheid zonder agressie
De hierboven beschreven vorm van hondsdolheid, is de bekendere vorm waarbij honden vaak agressief en 'dol' worden. Het is echter goed om ook op andere signalen te letten, want er bestaat nog een andere vorm van hondsdolheid: rabiës paralytica. Deze vorm van hondsdolheid wordt vaak over het hoofd gezien, omdat die kenmerkende symptomen van agressie neit voorkomen. Bij rabiës paralytica worden honden in de eerste fase een soort depressief en zijn ze absurd volgzaam. In de tweede fase raken ze al verlamd, vaak in het gezicht, nek en keel. Hierdoor krijgen ze vreemde gezichtsuitdrukkingen, kwijlen ze en krijgen ze last bij het slikken. Ook deze honden raken vaak eerst verlamd aan de achterbenen en kunnen minder eten en drinken door verlamming van de keel- en nekspieren. Deze verlammingsverschijnselen kunnen wel zes dagen aanhouden voor de dieren sterven. Schuimbekken en verlamming treden bij beide vormen van hondsdolheid meestal op; let dus altijd goed op deze signalen.
Hondsdolheid de wereld uit helpen
Honden met het hondsdolheidvirus zullen uiteindelijk een pijnlijke dood sterven. Het vaccineren van honden kan dit voorkomen! Samen kunnen we de door honden veroorzaakte hondsdolheid uitroeien. Als 70 procent van een groep honden is ingeënt, dooft de ziekte uit. Help je ook mee?