Opvangplek De Nobele Hoeve redt dieren uit de vee-industrie

De Nobele Hoeve is opgericht door Margarit Gerrits. Als er íemand is die begaan is met dieren, is zij het wel. De passie spat er vanaf. Alles wijkt voor 'haar' lieverds en ze kent de dieren door en door. Ze is overigens ook begaan met mensen, want zodra je binnenkomt krijg je eerst een kopje thee met wat lekkers. En dan is het natuurlijk al gauw: 'zullen we naar de dieren kijken?'

De Nobele Hoeve ligt op een bijzondere locatie. Middenin agrarisch gebied, tussen de boeren, en waar trucks afgeladen met varkens dagelijks voorbijrijden. Margarit: 'Natuurlijk sterf ik een beetje bij deze wetenschap en dit aanzien, maar omdat ik de weg naar het licht ken, weet ik daar dan ook voor te kiezen. Iedere dag opnieuw. Het lijden wat er is probeer ik om te vormen naar liefde. Op mijn kleine plek hier. Ik zou het liefst willen dat iedereen op de wereld vandaag nog vegan werd, maar ik weet natuurlijk dat dat niet kan. Dus laat ik hier zien hoe bijzonder ieder dier is, als individu, in de hoop dat mensen vriendschap zullen ervaren, waardering en bewondering en dat daarmee duidelijk wordt dat deze wezens niet bedoeld zijn om te eten, maar om met ze samen te leven.' 

Lopend over het terrein ruik je een fijne dierenlucht, zie je de hanen scharrelen en hoor je de paarden in de verte al hinniken. Als eerste komen we langs Mila en Eefje, twee varkens die al jaren op deze plek mogen wonen. Ze begroeten ons vrolijk knorrend vanuit hun heerlijke verblijf: een fijne stal met stro en ruimte om in de modder te wroeten, beschut door bomen. Margarit vertelt hoe de Nobele Hoeve ontstond. 'Ik had altijd al opvangdieren, maar het idee om er een stichting van te maken ontstond op een droevige dag. Mijn hond Djojo en mijn paard Vanity overleden op dezelfde dag.' Natuurlijk was Margarit verdrietig, maar ze koos ervoor om het om te zetten naar iets moois. 'Ik dacht: ik ga nu kiezen voor wat ik echt wil doen, ik ga voor de dieren. 

Margarit met stier Willem bij opvangplek de Nobele Hoeve. (C) Lisette Kreischer

Eigenlijk is de Nobele Hoeve meer nog dan een opvangplek. Margarit geeft aan dat ze niet veel meer dieren wil opvangen, maar vooral wil dat deze plek een voorbeeld is. 'Wat ik hier doe in het klein, is wat ik wens voor de wereld in het groot. Het begint bij één. Één dier, één mens, één plant en hoe deze samenleven en in verbinding staan. En die uitwisseling staat centraal op De Nobele Hoeve.' Een mooier voorbeeld kun je niet hebben, wat ons betreft!

Ze geeft Mila een kus op haar snuit. 'Ik wil laten zien dat ieder dier, van varken tot stier, een eigen individu is. Het is net als je hond of je kat', vertelt Margarit. 'Er is geen verschil. Ik hou heel veel van mijn hond, maar net zoveel van mijn varkens. Met positieve beelden wil ik laten zien hoe de interactie is tussen de dieren. Hoe een varken en ik op elkaar reageren. Hoe gek Willem de stier is op mensen. Dat dieren fantastisch zijn en mensen van ze gaan houden en dat het ze tot nadenken zet: wat doen we dieren toch eigenlijk allemaal aan?'

Er wonen flink wat sterren op de Nobele Hoeve. Zo ontmoeten we, naast Mila en Eefje, de stieren Willem en Bram, en zwijn Joep. De rammenbende en schapen Ben en Henk springen vrolijk in het rond, terwijl pony's Timo, Finn, Daantje en Nathalie en paard Duco verderop staan te grazen. Dan komen we aan bij het thuishonk van zes varkens: Babette's Biggenbos. Er zit een bijzonder verhaal aan vast, vertelt Margarit ons. 'Het is vernoemd naar de inmiddels overleden Babette Bot. Dankzij haar konden deze biggen worden gered van de slacht.' De zes enthousiaste dames komen ons knorrend tegemoet. Babs, Lea, Martje, Gritje, Setje en Veertje zijn enthousiast en reuzenieuwsgierig naar de bezoekers.

De biggen in Babette's Biggenbos bij opvangplek de Nobele Hoeve. (C) Lisette Kreischer

Het is ons duidelijk: deze dieren hebben het hier geweldig. We zouden elk dier wel zo'n prachtleven gunnen. 

Help je mee?

Update: Dit artikel was onderdeel van een campagne gericht aan ABP, en bevatte een sms-actie. Als dierenvriend kon je pensioenfonds ABP een sms sturen, waarna zij een geluidsfragment hoorden waarin je hen opriep niet meer te investeren in de vee-industrie. Deze actie is inmiddels voorbij.

Helaas geeft ABP nog geen gehoor aan de wens van het publiek: om niet langer te investeren in dierenleed. We blijven ABP motiveren om diervriendelijker te investeren. Jij kunt daarbij helpen. Steun ons werk met een gift of bekijk hoe je zelf kunt zorgen voor een diervriendelijk pensioen.

Tips voor een diervriendelijk pensioen