Reisorganisaties en attractieparken over de hele wereld profiteren van de wreedste toeristische attracties met wilde dieren. Of het nu gaat om olifantenritten, selfies met tijgers of dolfijnenshows; door deze activiteiten leiden wilde dieren een miserabel leven in gevangenschap.
Op zijn minst 550.000 wilde dieren lijden in de handen van aanbieders van wrede, onverantwoordelijke toeristische attracties. Dit blijkt uit het eerste wereldwijde onderzoek naar dierenleed bij toeristische wildlife-attracties: Checking out of cruelty. WildCRU, de Wildlife Conservation Research Unit van de Universiteit van Oxford, heeft dit in opdracht van ons onderzocht. Op basis hiervan is een lijst samengesteld van de tien meest wrede toeristische attracties met wilde dieren ter wereld:
Olifantenritten
Olifanten bij toeristenattracties zijn vaak op jonge leeftijd bij hun moeder weggehaald. Om ervoor te zorgen dat de jonge olifanten zich onderwerpen aan de mens, worden de dieren fysiek en geestelijk mishandeld tijdens een gruwelijk proces, de Phajaan. Dit proces kan dagen tot weken duren. En helaas houdt het leed van de olifant na de Phajaan niet op. Pas hierna start de training voor toeristenritten en andere vormen van vermaak.
Eenmaal getraind is de olifant gedoemd tot een leven vol leed. De olifant spendeert zijn hele leven aan de ketting, gescheiden van zijn familie. De kans om natuurlijke, sociale relaties op te bouwen wordt hem ontnomen. Dit is zowel geestelijk als lichamelijk zeer schadelijk voor het dier. Ook is er onvoldoende beweegruimte, medische zorg en voedsel, en leeft de olifant in een stressvolle omgeving, ver van zijn natuurlijke leefgebied.
Uit ons olifantenonderzoek 'Taken for a Ride' blijkt dat 3 op de 4 olifanten die in Azië in de toeristenindustrie worden gehouden in slechte en onacceptabele condities leeft. Al deze olifanten worden in parken gehouden waar ritten worden aangeboden.
Tijgerselfies maken
Ook tijgerwelpjes worden op zeer jonge leeftijd gescheiden van hun moeders. Ze worden ingezet als ‘foto-accessoire’ voor toeristen, vaak urenlang aan één stuk. Een ononderbroken stroom aan toeristen raakt de dieren aan, alles voor een ‘leuke’ selfie. Hiervoor liggen de tijgers doorgaans aan de ketting, of worden ze in kleine kooien met betonnen vloeren gehouden.
Hoewel Thailand een belangrijk knooppunt is, is het wrede tijgertoerisme ook te vinden in andere delen van Azië, Australië, Mexico en Argentinië. In ons rapport hierover, 'Tiger selfies exposed: a portrait of Thailand’s tiger entertainment industry’, staat genoteerd hoeveel tijgers voor toeristisch vermaak in gevangenschap leven in Thailand, en hoe zij hieronder lijden.
Wandelen en knuffelen met leeuwen
Ook gefokte leeuwenwelpen worden meestal binnen een maand al gescheiden van hun moeders, om aan de groeiende vraag naar jonge leeuwen vanuit de toeristenindustrie te voldoen. Uren achter elkaar gaan de welpjes van hand tot hand zodat toeristen met ze kunnen ‘knuffelen’.
Eenmaal te groot voor knuffelpraktijken, maar nog jong genoeg om ze in bedwang te kunnen houden, worden de leeuwen gebruikt om mee te wandelen. Toeristen laten de dieren als het ware ‘uit’. De leeuwen zijn getraind om ‘veilig’ met de toeristen te lopen, soms zelfs aan de riem.
Deze leeuwen slijten hun leven lang in gevangenschap, want vrijlaten in de natuur is niet mogelijk. En dan is het nog de vraag wat de leeuwen te wachten staat als ze ‘te oud’ worden: eindigen ze als trofee bij jachtfaciliteiten, worden ze verkocht aan de dierentuin of worden ze verwerkt tot medicinaal product in Azië?
Berenkuilen bezoeken
Vermaak met wilde dieren betekent niet altijd dat je de dieren kunt aanraken. Er schuilt ook een hoop leed achter het bekijken van wilde dieren, zoals bij berenkuilen. Berenkuilen zijn vaak steriele, kale kuilen, waar toeristen omheen kunnen staan om beren te bewonderen.
Maar bewonderen kun je dit niet noemen. In de kuil hebben de dieren minimale – of geen – gedragsverrijking. Ze kunnen er niet rondscharrelen of in bomen klimmen, en het is er krap. In de kuilen leven vaak vele beren samen. Beren in het wild leven voornamelijk solidair, waardoor de overbevolkte kuil kan zorgen voor machtsstrijd en verwondingen.
De stress die hiermee gepaard gaat vergroot de gevoeligheid van de beren voor ziektes door bacteriële infecties. Ook worden de beren soms gedwongen zich als clowns te kleden en circustrucs uit te voeren, zoals fietsen of balanceren op een bal.
Zeeschildpadden vasthouden
Op de Kaaimaneilanden bevindt zich 's werelds laatste zeeschildpaddenboerderij. Hier kunnen toeristen zeeschildpadden vasthouden, en zelfs opeten. Duizenden zeeschildpadden, van nature solitaire dieren, slijten hier hun dagen opeengepakt in krappe bassins, waardoor de kans op ziektes, stress en verwondingen groot is. Bijna 1.300 schildpadden stierven er onlangs na een uitbraak van Clostridium-infecties. In het wild migreren deze dieren duizenden kilometers, navigeren zij met behulp van een magnetisch veld en keren ze terug naar hun geboorteplek om daar eieren te leggen. Dit lijkt niets op hun leven in gevangenschap.
Zeeschildpadden zijn van nature schuchtere wezens. Wanneer ze door toeristen worden vastgehouden, raken ze in paniek en klapperen ze intensief met hun vinnen, wat kan leiden tot breuken en losgeraakte klauwen. Ook is bekend dat toeristen de worstelende zeeschildpadden per ongeluk laten vallen. Dit kan aanzienlijke verwondingen veroorzaken, zoals een gebroken schild, wat de schildpad kan doden.
Dolfijnenshows
Miljoenen toeristen bezoeken dolfinaria, terwijl ze zich niet bewust zijn van de mishandeling en het leed dat hierachter schuilgaat. Hoewel het in landen als de VS verboden is, worden er wereldwijd nog steeds veel dolfijnen uit het wild voor deze industrie gevangen. Hiervoor worden ze door speedboten achternagezeten, in netten gevangen en aan boord gehesen. Voor veel dolfijnen levert deze vangst en het transport dusdanig veel stress op, dat ze al sterven voordat ze de dolfinaria bereiken.
De dolfijnen die het overleven, maar ook de dolfijnen die in gevangenschap gefokt zijn, zijn gedoemd tot een leven lang lijden. Ze brengen de rest van hun bestaan door in chloorzwembaden, die nog geen fractie vormen van hun leefgebied in oceanen. De dieren zitten 24/7 opgesloten in een ruimte die velen malen kleiner is dan hun natuurlijke leefomgeving.
Dansende apen
Veel apensoorten worden gebruikt voor straatamusement, zoals de makaak. Bijna driehonderd makaken worden in Thailand misbruikt voor makakenshows. Ze worden vaak verkleed om eruit te zien als geisha’s en worden herhaaldelijk gedwongen om te dansen en trucs uit te voeren voor groepen toeristen.
Om jonge makaken te laten lopen en menselijk gedrag aan te leren, worden ze op een agressieve en pijnlijke manier getraind. En als ze niet optreden, worden de makaken vastgeketend in kleine kooien of buiten aan korte kettingen gehouden.
Bezoeken aan koffieplantages met gekooide civetkatten
Civetkoffie wordt verkocht als luxeproduct, maar voor de civetkatten die uit het wild worden gevangen en opgesloten om deze koffie te produceren is er weinig luxe aan. Civetkoffie, of ‘Kopi Luwak’, is één van ’s werelds duurste dranken. Voor een kopje van deze exclusieve koffie moet men soms wel €75,- betalen. De koffie wordt gemaakt met behulp van civetkatten. Dit zijn kleine zoogdieren die in de tropische gebieden van Azië en Afrika leven. Ze dragen bij aan de productie van deze koffie door koffiebessen te eten en de bonen daarna via de natuurlijke weg uit te poepen. Deze bonen worden verzameld en gewassen, en vervolgens verwerkt tot koffie.
Om aan de groeiende vraag naar civetkoffie te voldoen, worden civetkatten gevangen met vangkooien, klemmen en jachthonden. Deze methoden veroorzaken vaak verwondingen. De civetkatten worden daarna verkocht aan koffieboerderijen, waar ze in kleine, kale hokken leven. Andere komen terecht op lawaaierige, drukke markten voor wilde dieren.
Slangenbezweerders en cobrakussen
Slangen bezweren is al honderden jaren een activiteit voor straatentertainment. De nieuwste variant hierop is het kussen van een cobra in Thailand. Cobra’s worden vaker ingezet voor straatoptredens, ook al zijn ze giftig en kunnen hun beten dodelijk zijn voor mensen.
De cobra’s worden meestal uit het wild gevangen. Hun hoektanden worden weggehaald met een metalen tang, en hun gifkanalen worden geblokkeerd of verwijderd, vaak met niet-gedesinfecteerde apparatuur. Dit leidt tot pijnlijke infecties en kan de cobra’s doden.
Krokodillenfarms
Op krokodillenfarms worden grote aantallen krokodillen gehouden en intensief gefokt. Voornamelijk om de mode-industrie te voorzien van krokodillenhuiden, maar ook voor krokodillenvlees. Deze boerderijen zijn een gebruikelijke toeristenattractie. Mensen komen er naartoe om krokodillen te zien, en eten vervolgens krokodillenvlees in de restaurants op het terrein.
De omstandigheden op de krokodillenfarms zijn vaak zo erbarmelijk dat ze de krokodillen zelfs kunnen doden. De dieren zijn meestal gehuisvest in betonnen kuilen die vaak overvol en onhygiënisch zijn. Door de beperkte ruimte en beschikbaarheid van voedsel en water, vechten de krokodillen met elkaar. Soms zo erg dat ze elkaars poten afscheuren, of elkaar doden.
Onbewust van dierenleed
WildCRU analyseerde ook de recensies van bezoekers van dierenattracties op TripAdvisor, ’s werelds grootste recensiewebsite voor en door toeristen. Van de 50.000 recensies, bleek dat 80% van de mensen een positieve beoordeling geeft over attracties met juist slechte scores op dierenwelzijn.
We schatten dat 110 miljoen toeristen wrede attracties met wilde dieren bezoeken, zonder zich bewust te zijn van het dierenleed dat daarmee gepaard gaat. Met een groeiende toeristenindustrie zal de vraag hiernaar alleen maar toenemen, met nog meer dierenleed tot gevolg. Pascal de Smit, voormalig directeur van World Animal Protection Nederland, zegt hierover:
"Het is duidelijk dat duizenden toeristen wildlife-attracties bezoeken, zonder zich bewust te zijn van de mishandeling die achter de schermen plaatsvindt. Behalve dat het wreed is voor dieren is het vaak ook levensgevaarlijk voor toeristen, zo bleek recent nog met de tragische dood van een Schotse toerist in Thailand. De man werd tijdens een rit op de rug van een olifant door het dier gedood. Als je bij toeristische attracties op een wild dier kunt rijden, het mag knuffelen of ermee op de foto kunt gaan, dan is er sprake van dierenmishandeling. Doe het niet!"
In plaats van dierenleed te promoten moet de toeristenindustrie juist onderdeel gaan uitmaken van de oplossing. Daarom hebben we er, samen met onze supporters, voor gezorgd dat 87 reisorganisaties wereldwijd gestopt zijn met het aanbieden van olifantenritten en -shows.
Wil je meer betekenen voor wilde dieren?
Met jouw hulp gaan we door met het overtuigen van reisorganisaties, overheden en eigenaren van wrede attracties om voorgoed een einde te maken aan het lijden van dieren voor vermaak!
